مِی چی تو چیشامه که ای همه خیسه ؟ مِی چی تو چیشاته اشکُم وُی نَمیسه ؟ هم خار بیابون هم ابر باهاره رودخونه خوشکه با ایکه میباره کفتر رو بوم رفتی از پیشُم، رفت بستی زخمُمه خون از پُی چیشُم رفت خون از پای چیشُم رفت رفتی یه دفعه ای پَسین شُو خون خورشید گردنت بود شب شد هزارون ستاره دکمه پیرهنت بود دم رفتنت گریه کِردی یِی پرنده تو گولوم مُرد دم رفتنت گریه کردم تا تورِ آب با خودش برد یه زخمی که از تن خودُم تو تن تو بود یه اشکی که اومدنش رفتن تو بود یه خونی که از رفتنت گریه منبع
درباره این سایت